De handicapzwemrace, zondag 23-1-2011

Als onderdeel van het wintercircuit van triathlonvereniging De Schieter stond dit jaar een handicapzwemrace op het programma. Om eerlijk te zijn, de organisatie wist aanvankelijk ook nog niet precies wat dit zou worden. Twee weken geleden staken medetrainer Gerrit en ik de koppen bij elkaar om eens te zien hoe we hier vorm aan zouden geven. Tot mijn grote verbazing werd ik bij die bespreking in een rol gedrukt die mij normaal niet gauw ten deel valt. Het bleek dat het Gerrit niet gek genoeg kon zijn, zodat ik genoodzaakt werd af en toe een praktisch bezwaar te laten horen. De uitkomst van de bespreking was een uitdagende race die ook organisatorisch redelijk complex was. Hieronder een plaatje van het parcours, dat we overigens ten tijde van de race slechts op een kladje hadden:

Er moest dus nogal wat klaar gezet worden. Omdat er niet in banen gezwommen werd, moesten de deelnemers achtereenvolgend, met voorspelbare tussenpozen, starten. Omdat we verschillende functionarissen nodig hadden tijdens de race, moesten deelnemers en functionarissen in series afwisselen. Etc. Dit alles moest met zo'n 25 deelnemers binnen één uur (voor 9 uur heeft de zwemvereniging het bad gereseveerd, na 10 uur is het bad open voor algemeen publiek) zowel worden ingericht, afgewerkt, en opgeruimd. En daar komt het maken van de start en finishlijsten nog bij. Het was een heel geregel en bepaald niet foutproof. Als ik op mijn werk, ik ben makelaar in koffi en woon op de Lauriergracht no. 37, zo iets zou uitproberen, zou het een faliekante mislukking worden. Men zou meewarig het hoofd schudden bij iedere geconstateerde omissie en eens lekker afwachten hoe de problemen opgelost gaan worden. Zo niet bij De Schieter. Het motto daar is: "niets moet, alles mag", maar blijkt in de praktijk vooral: "iedereen wil". Door zelfredzaamheid en spontane hulp liep alles uiteindelijk toch op rolletjes. De mat die schreef kwam te liggen werd tegengehouden door mensen die in het water gingen staan. De drijflijn werd tijdens de race nog gewisseld omdat die niet goed te verankeren bleek. De bediening van de klok, die we waren vergeten, werd ongevraagd ter hand genomen. De tussenpozen bij het starten werden in de laatste serie op initiatief van een oplettende deelnemer ingekort van 1 minuut tot 30 seconden, omdat we anders de eindtijd niet zouden halen. En zo voort. Het was echt fantastisch.
Inmiddels heb ik deze gang van zaken al vele malen ten voorbeeld gesteld aan mijn collega's op het werkt. Dus als het in de nabije toekomst opeens booming business is in de koffi, dan weten jullie waar het aan ligt.

Misschien zijn jullie nog benieuwd naar de uitslag van de wedstrijd. Welnu hieronder volgt een zeer ingekorte versie van de uitslag. (De volledige uitslag is te vinden bij De Schieter.) Om de uitslag te begrijpen moet je weten dat er 30 seconden bonustijd te verdienen viel als de deelnemer er in slaagde aan het einde van baan 2 de bal in een ton te werpen.

Gerrit had dus niet alleen de wedstrijd goed bedacht, maar ook nog eens in een zeer scherpe tijd gewonnen. En ik ben best tevreden met mijn 15de plaats. Het soepele verloop van het hele gebeuren was voor mij een podiumplaats op zich.