Eerder schreef ik hier een stukje over de term 'digibeet'. Vandaag las ik een neologie die aan een soortgelijk misverstand lijdt. In NRC Handelsblad stond het volgende artikel over misstanden in het slachthuis Tielt.
‘Ik moest kreupele varkens doodschieten’
Hij is dol op varkens. Maar om misstanden in een slachterij te kunnen filmen, moest hij de dieren in het Belgische Tielt zelf doodschieten.
Door onze redacteur Kees Versteeg.
Beelden kunnen wonderen veroorzaken. Dat merkte de klokkenluider van het Belgische Tielt. Eind maart brachten hij en dierenrechtenorganisatie Animal Rights camerabeelden naar buiten uit het slachthuis Tielt, in de gelijknamige West-Vlaamse provinciestad.
In de dagen erna meldden zich volgens Animal Rights „meer dan honderd mensen”, die zeiden per ommegaand vegetariër, flexitariër dan wel „varkentariër” – een betrekkelijk nieuwe variant – te zijn geworden. De beelden van een in doodsnood spartelend varken in een kokend ontharingsbad en van kreupele dieren die naar hun dood werden geschopt, hadden hun uitwerking niet gemist.
[...]
'Varkentariër' wordt hier dus gebruikt in de betekenis 'iemand die geen varkens eet'. Het is natuurlijk gemaakt naar analogie van het woord 'vegetariër', maar dat betekent juist 'iemand die uitsluitend planten eet'. (Vegetatie is plantengroei.) Hier wordt dus, net als bij de term digibeet, precies het tegengestelde bedoeld van wat het woord naar zijn constructie betekent.
Curieus toch weer.